Oerangst kan ontstaan rondom onze geboorte en tijdens onze vroegste jeugd. Want we hebben in die periode naast ondersteunende en stimulerende ervaringen ook nare pijnlijke gebeurtenissen meegemaakt, waarbij we ons bang, bedreigd, afgewezen of gekwetst hebben gevoeld. We hebben die angstige indrukken ‘weggestopt’ omdat ze pijnlijk waren om onder ogen te zien. We beseffen doorgaans niet dat die oerangst nog steeds in ons verborgen zit. Ze zit vaak verstopt achter trots, vijandigheid, opstandigheid, afstandelijkheid, superioriteit, maar ook achter rechtvaardiging, hoffelijkheid en zelfverloochening. Allemaal houdingen die ons tegen die angst en kwetsbaarheid moeten beschermen. We verbergen nog altijd onze kwetsbaarheid, het is een deel van ons dat we liever niet laten zien, we schamen ons een beetje voor deze ‘zwakke plek’. Ook al zijn we nu volwassen, eigenlijk zijn we op dit punt een hulpeloos en afhankelijk kind gebleven. Onze angstige kijk op het leven is wat dat betreft niet meer realistisch.
Toch reageren we nog altijd alsof het heden een vervolg is van het verleden. Dat doet me denken aan iemand die elke keer als hij een vliegtuig hoort, angstig in de kelder van zijn huis duikt, omdat hij tachtig jaar na dato nog steeds denkt dat er een oorlog gaande is. Zolang we er vanuit gaan dat we nog in oorlog verkeren zien we overal gevaar in en blijven we teruggrijpen naar onze oude vertrouwde vecht-en verdedigingshoudingen. Door onze angsten toe te laten, te verwerken en er vrede mee te sluiten, verdwijnt alle kunstmatigheid als sneeuw voor de zon en komen we vanzelf in onze natuurlijke toestand. Niets is gemakkelijker want echtheid hoeft niet in stand te worden gehouden, het kan gewoon zonder onze medewerking bestaan. Alleen onechtheid heeft voortdurend steun, aandacht en controle van ons nodig.
Ademwerk-opleidingen. Sint Bonifaciusstraat 22 Leidschendam Contact
