Beweging is als kind onze taal. Lang voordat we konden praten, drukten we onze gevoelens uit met ons lichaam. Onze glimlach was totaal en verrukt. We huilden luid en totaal. Onze woede was explosief en volledig. We waren nog niet verdeeld en in contact met de universele oerkracht. Later leerde we met ons gedrag te marchanderen, we hoopten op liefde en gingen narigheid uit de weg. We onderdrukten onmiddellijke reacties en imiteerden onbewust de bewegingen van onze omgeving. Op school zaten we urenlang op een bank en moesten we ons stilhouden. Nu we volwassen zijn bewegen we alleen nog als daar een reden voor is. Fysiek drukken we niets meer uit, zelfs in onze gebaren zit geen gevoel meer. Zo zijn we het geweldige plezier van het bewegen vanuit de oerkracht kwijtgeraakt. Leven en voelen uiten zich in het bewegen vanuit de oerkracht. Die beweging is natuurlijk, vrij en onaangepast. De energie van de oerkracht gaat op subtiele wijze als een stroom door ons heen.
Wanneer we volledig ademen is er een volledige doorstroming van deze energie. Hierdoor kunnen we gebruik maken van ons volledig levenspotentieel. we zijn dan volledig in contact met ons gevoel. We ervaren het leven als een golf beweging. De bewegingen komen uit een spontane impuls. Soms zijn ze bang en dan weer vrolijk en enthousiast al naar gelang de situatie. Het is een bewegen van binnenuit, niet alleen fysiek. We hebben ook het gevoel dat we bewogen worden, dat er iets met ons gebeurt zonder dat we zelf iets doen. Door een open instelling kan het lichaam vrij functioneren en maximaal gebruik maken van de gemoedsbewegingen die ontstaan. Zo kan het lichaam zonder besturing en zonder doel vrijuit bewegen. Hoe meer ruimte er is zoveel te beter functioneert de oerkracht en maak zij een vrij stromende beweging mogelijk. Zo ontstaat er steeds meer ruimte, vrijheid, onafhankelijkheid en activiteit
