De segmenten bestaan uit zeven gebieden in ons lichaam, ogen, mond en keel, nek en schouders, borst, middenrif, buik, bekken en benen. Je kunt een segment zien als een ring die bij spanning samenknijpt. Zo ontstaat een spierpantser. Zo’n pantser heeft het vermogen om alles wat te pijnlijk is om aanwezig te laten zijn, te onderdrukken. Het doet dat door de betreffende segment samen te knijpen, waardoor de vrije energiestroom in dat gebied geblokkeerd wordt. Wanneer de energie niet meer stroomt, wordt het pijnlijke gevoel niet langer meer waargenomen. Daarom zijn de meeste mensen zich niet bewust van hun eigen pantsering. Omdat we onze spieren gespannen houden, voorkomen we dat we ons bewust worden van onze behoeften en gevoelens.
Wanneer je als kind iedere keer als je boos bent gestraft wordt door je ouders, wordt het opkomen van boosheid algauw geassocieerd met de pijn van straf. Om aan die pijn te ontsnappen zal het kind bij het opkomen van boosheid dit onderdrukken. Het doet dat door bijvoorbeeld het borstsegment samen te knijpen. Hiermee kan de levendigheid van de boosheid effectief onderdrukt worden. Zo ontstaat een pantser waardoor het kind zich noch van de boosheid , noch van de angst van de pijnlijke afwijzing van de ouders zich meer bewust is. Wordt het samengeknepen segment chronisch dan kan dit resulteren in een bepaalde lichaamshouding. We houden dáár onze spieren continu krampachtig vast en durven in dat gebied nauwelijks meer te ademen. Alle chronisch samengeknepen segmenten bevatten elk een deel van ons karakter, te samen vormen zij een bepaalde karakterstructuur.
